Τη φετινή Πρωτομαγιά σε ένδειξη Συμπαράστασης και Αλληλεγγύης στο νέο (2ο κατά σειρά στη χώρα) Ανακτημένο, Αυτοδιαχειριζόμενο Εργοστάσιο Επεξεργασίας Ξυλείας στην Πατρίδα – Ημαθίας αναδημοσιεύουμε το δικό τους κείμενο/κάλεσμα για Ταξική Εργατική Πρωτομαγιά
Στο ημερολόγιο της ιστορίας οι σελίδες της Πρωτομαγιάς είναι βαμμένες με το αίμα των εργατών. Είναι μαρκαρισμένες μ’ αγώνες για ανθρώπινη εργασία και καλύτερες συνθήκες ζωής.
Έχει εδώ και μερικούς αιώνες που στήθηκαν μηχανές που μετατρέπουν μαζικά τον ιδρώτα των εργατών σε υπερκέρδος των αφεντικών, που ανταλλάσσουν τη χαρά της δημιουργικής συλλογικής εργασίας με μισθωτή σκλαβιά. Και η όρεξη των αφεντικών μεγαλώνει και θέλουν περισσότερη δουλειά για λιγότερα λεφτά, από νύχτα σε νύχτα, μεγαλύτερο ρίσκο στο ατύχημα. Θέλουν να είναι πιο κάτω αυτοί που δεν έχουν παρά μόνο το κορμί τους να πουλήσουν και πιο πάνω αυτοί που κατέχουν τους τίτλους. Κι έρχονται μέρες που δεν πάει άλλο και ο κόσμος της εργασίας ξεσηκώνεται απ’ αγανάχτηση, παίρνει τα εργαλεία στα χέρια του, κλείνει τις φάμπρικες, ξεχύνεται στους δρόμους και διεκδικεί τη ζωή του. Και τότε, όπως και παλιότερα πριν τις μεγάλες μηχανές, έρχεται ο μεγάλος αφέντης να παράσχει καλοθέλητα τη βοήθειά του στους πιο στενούς του φίλους, τους από πάνω, και στέλνει τα όργανα, αστυνομία και στρατό άμα χρειαστεί για να καταστείλουν τους από κάτω. “Στην ανάπτυξη δε χωράνε εξεγέρσεις”, λένε και σηκώνουν το ρόπαλο, σημαδεύουν με το όπλο κι άμα την εντολή την δίνει άλλος δε λυπούνται το σπασμένο κεφάλι, δε νοιώθουν τύψεις για το φονικό.
Απ’ τους αγώνες του 19ου αιώνα, το Σικάγο του 1886, τη Θεσσαλονίκη του 1936 και μέχρι τώρα, 130 χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι παλεύουν διαρκώς για το ωράριο, τις αργίες, την ασφάλεια μέσα και έξω από το χώρο εργασίας, τη σύνταξη. Τις τελευταίες δεκαετίες, με το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς που επιβάλλεται από κρατικούς και διακρατικούς θεσμούς οι εργαζόμενοι καλούνται να διεκδικήσουν ξανά τα κεκτημένα των προγόνων τους. Νέα προσπάθεια πρέπει να καταβάλλουν για να μη χαθεί το κερδισμένο έδαφος, το οχτάωρο, τα εργασιακά δικαιώματα, νέες πρωτομαγιές πρέπει να δείξουν το δρόμο για να σταματήσει το αχόρταγο τέρας, ο καπιταλισμός, νέα αναχώματα αντίστασης πρέπει να στηθούν στη διαρκή μάχη της τάξης των “από τα κάτω” με τους εκμεταλλευτές τους.
Στο πέρασμα του χρόνου αγώνες πολλοί κερδήθηκαν και οι νεκροί έγιναν πείσμα ενότητας για πάλη στις ίδιες πάντα αξίες: δικαιοσύνη στη μοιρασιά του πλούτου και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Σήμερα, στον 21ο αιώνα, οι εργαζόμενοι κάνουν ένα τεράστιο βήμα στο μέλλον, δοκιμάζουν να πάρουν κομμάτια της παραγωγής στα χέρια τους και να τα διαχειριστούν οι ίδιοι, χωρίς τους δυνάστες τους. Στην Αργεντινή οι 350 ανακτημένες επιχειρήσεις, στη Μασσαλία, στη Ρώμη, το Μιλάνο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στην Ημαθία συντελείται το πείραμα της εργασίας δίχως αφεντικά. Και δεν είναι μόνο στα εργοστάσια που πετυχαίνει το πείραμα της αυτοδιαχείρισης, αλλά και σε χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες χώρους παραγωγής σ’ όλο τον κόσμο. Σε συνεταιρισμούς, κολεκτίβες και συνεργατικά εγχειρήματα, όπου δεν έχουν θέση ο παραγοντισμός, οι ιεραρχίες και τα παρασκήνια, γιατί όλα τα θέματα διοίκησης και παραγωγής λύνονται αμεσοδημοκρατικά σε οριζόντιες διαδικασίες.
Σήμερα, η “Βιομηχανική Μεταλλευτική” (ΒΙΟΜΕ) στη Θεσσαλονίκη που μετά από 3 χρόνια κοινωνικοποιημένης παραγωγής μεγαλώνει κι επεκτείνεται και το “Ρομπέν του Ξύλου” το νέο κατειλημμένο εργοστάσιο στην Πατρίδα Ημαθίας που ετοιμάζεται για παραγωγή μας δείχνουν ότι ο δρόμος αυτός είναι εφικτός. Το όραμα που ξεδιπλώνεται μπροστά μας δεν είναι ουτοπία. Και δίνει ελπίδα σε όλο τον κόσμο της εργασίας που αγωνιά στην ανεργία, την επισφάλεια και τις απάνθρωπες συνθήκες. Είναι η ρωγμή στον καπιταλισμό που τον θρυμματίζει. Είναι η χαραμάδα που φέρνει το φως μιας ζωής ισότητας, δικαιοσύνης και συλλογικής ευτυχίας.
Οι εργαζόμενοι στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο “Ρομπέν του Ξύλου” μαζί με όσες κι όσους πλαισιώνουν με αλληλεγγύη την προσπάθειά μας σας καλούμε να βρεθείτε μαζί μας στην απεργιακή συγκέντρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς την Κυριακή 8 Μαΐου στις 11πμ στην πλατεία Δημαρχείου της Βέροιας.
Καλούμε τους εργάτες, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, όλο τον κόσμο του μόχθου, σωματεία βάσης και εργατικές/κοινωνικές/πολιτικές συλλογικοποιήσεις, να διαδηλώσουμε ενάντια στ’ αφεντικά που μας εκμεταλλεύονται, ενάντια στους μηχανισμούς που μας κλέβουν τη ζωή. Καλούμε ολόκληρη την τάξη των “από τα κάτω” να βροντοφωνάξουμε:
ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ; – ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!
Ρομπέν του Ξύλου – Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
Μια σκέψη για “Σπάρτη: 1η Μάη 2016 – Ταξική Πρωτομαγιά”