Πάνε τρία χρόνια που κυβέρνηση και εργοδότες κήρυξαν πόλεμο εναντίον του λαού και των εργαζομένων, ισοπεδώνοντας κατακτήσεις, τσακίζοντας δικαιώματα. Μέχρι σήμερα συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο τους. Η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι αμείλικτη. Ξέρουμε πλέον καλά ποια είναι τα αποτελέσματα κάθε νέου νομοσχεδίου που ετοιμάζουν, είτε αφορά το εργασιακό, την ασφάλιση, την εκπαίδευση, την αστυνόμευση. Τελευταία μάλιστα επιχειρούν να βάλουν χέρι και στη λειτουργία των συνδικάτων, στο δικαίωμα στην απεργία.
Τους τελευταίους 5 μήνες η κρατική και η εργοδοτική βία κλιμακώνεται. Δεν τους αρκεί η βία που υφίστανται οι εργαζόμενοι στο χώρο εργασίας με τους καθημερινούς εκβιασμούς και την ανασφάλεια υπό το συνεχή φόβο της απόλυσης, η βία της ανέχειας, της μαζικής εξαθλίωσης, της ανεργίας. Δεν είναι αρκετή ούτε η βία των ποινικοποιήσεων των εργατικών αγώνων με τις εκατοντάδες απεργίες που βγάζει παράνομες η ταξική δικαιοσύνη, ούτε η συκοφάντηση των κινητοποιήσεων από τα ΜΜΕ.
Πλέον, το αναγκαίο μέσο για να επιβάλουν την εξουσία τους δεν είναι άλλο από τη στυγνή κρατική καταστολή κάθε μορφής αντίστασης και την προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού. Ξεκινώντας από τις αντιφασιστικές μοτοπορείες ως τις επιστρατεύσεις απεργών, τις εκκενώσεις καταλήψεων και τους τραμπουκισμούς μελών λαϊκών συνελεύσεων και νεολαίων της αριστεράς, το χτύπημα απεργιακών κινητοποιήσεων μέχρι τις συλλήψεις συνδικαλιστών, το μήνυμα είναι ένα: Να τσακιστεί όποιος αγωνίζεται, να εξαφανιστεί ό,τι είναι ή μπορεί να γίνει ριζοσπαστικό.
Όσο κι αν οι εκμεταλλευόμενοι οδηγήθηκαν στο να ξεχάσουν να μιλούν για τάξεις, αγώνες, εκμετάλλευση, οργή, τόσο η πραγματικότητα είναι πιο στυγνή από ποτέ και τα στρατόπεδα αμιγώς χωρισμένα. Και όσο οι εκμεταλλευόμενοι θα ψελλίζουν για κεκτημένα που χάθηκαν και ότι για όλα φταίνε οι ξένοι, τα αφεντικά του κόσμου θα χαμογελούν. Και θα σφίγγουν ακόμα περισσότερο τον κλοιό γύρω μας.
Να δείξουμε εμείς μηδενική ανοχή στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης που μας θέλει σύγχρονους σκλάβους χωρίς δικαιώματα.
Οργανωνόμαστε και παλεύουμε για την ταξική μας συσπείρωση από τα κάτω και οικοδομούμε τις συνθήκες που θα οδηγήσουν στην γενική απεργία διαρκείας. Πέρα και έξω από τις γραφικές λογικές διαχείρισης της κρίσης και τις καταστροφικές επιλογές του εργοδοτικού συνδικαλισμού, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας συνεχίζοντας να θυμόμαστε πως η ταξική μας ενότητα δεν μπορεί να νικηθεί ούτε από την πιο αμείλικτη εξουσία.
-ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
-ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
-ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
