Στα πλαίσια της έξαρσης του ανταγωνισμού των χωρών της Ρωσσίας – Ουκρανίας, του αυξανόμενου εθνικιστικού αισθήματος και της σκόπιμης παραχάραξης της ιστορίας, η ουκρανική κεντρική τράπεζα επέλεξε να βγάλει νόμισμα με την εικόνα του επαναστάτη Νέστορ Μάχνο. Εκμεταλευόμενη ένα τυχαίο γεγονός (το ότι γεννήθηκε ο Μάχνο στην ουκρανία και το που γεννιέται ο κάθε άνθρωπος δεν είναι συνειδητή του επιλογή, παρά απόφαση της τύχης και της μητέρας του…) και επιλέγοντας να ξεχάσει την συνειδητή επιλογή του Μάχνο, να είναι αναρχοκομουνιστής, δηλαδή να αφιερώσει την ζωή του πολεμώντας την εξουσία (είτε ήταν Σοβιετική, είτε Ουκρανική, είτε Αυστροουγγρική, είτε Γερμανική), της οποίας σύμβολο είναι το χρήμα και ναός οι τράπεζες, και να πεθάνει εξόριστος στο παρίσι.
Δεν μας φαίνεται παράξενο που η ουκρανική τράπεζα (και κατ’ επέκταση το σύστημα εξουσίας) μπαίνει σε μια διαδικασία που σκοπό έχει την αλλοίωση της συμβολικής σημασίας του Νέστωρ Μάχνο για τον χώρο που ο ίδιος διάλεξε να ανήκει. Εξάλλου, είναι χαρακτηριστικό των καπιταλιστών να θέλουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, το ότι επέλεξαν να μετατρέψουν σε εμπόρευμα ένα πρόσωπο ταυτισμένο με την επαναστατικότητα είναι απλώς μια ακόμα ένδειξη του ότι δεν θα σταματήσουν πουθενά στην αναζήτηση για ‘νέες αγορές’ που θα αποφέρουν επιπλέον κέρδη. Ταυτόχρονα, πετυχαίνουν την αποσύνδεση των συμβόλων από την σημασία τους στην ιστορία, «στρογγυλεύουν» την σημασία τους και τα σερβίρουν όπως τους συμφέρει στον λαό.
Το ίδιο παρατηρούμε να γίνεται και στην Ελλάδα, με την διαφορά ότι σύμβολα που έχουν συνδεθεί με τον νεοναζισμό καθώς και χαιρετισμοί φασιστικοί, τώρα προσπαθεί η άρχουσα τάξη να τα αθωώσει. Ξέρει φυσικά ότι πρέπει να πετύχει αυτό το στόχο μιάς και οι νεοναζί/φασίστες έχουν υπάρξει προστάτες της άρχουσας τάξης πολλές φορές στο παρελθόν, και τώρα είναι ώρα να ξεπληρωθούν κάποια γραμμάτια. Εξάλλου, υπολογίζει πολύ και στην μελλοντική συνεργασία τους, ώστε να κρατήσει τα κεκτημένα της.
Ταυτόχρονα, συνεχίζεται ανενόχλητη η συκοφάντηση συμβόλων και επαναστατικών μορφών από τα ΜΜΕ και δυστυχώς σε αυτό το παιχνίδι έχουν αρχίσει και παίρνουν μέρος και κάποια κομμάτια της ντόπιας αριστεράς. Ακόμα και η περιβόητη, και εντελώς αβάσιμη, θεωρία των «δύο άκρων», που πλέον παίζει παντού στα ΜΜΕ, αυτό έχει σαν στόχο: την απαξίωση επαναστατικών συμβόλων και την σταδιακή αποδόμηση αυτής της ιδεολογίας, τον εξοστρακισμό της από την πολιτική σκηνή και την νέα γενιά.
Εμείς θέλουμε να πούμε ότι:
Οι αγώνες των επαναστατών δεν σβήνονται, ούτε ξεχνιώνται επειδή αποφασίζουν οι μέτοχοι κάποιας τράπεζας να τους κάνουν νομίσματα. Οι φωτιές από τις μάχες τους με την εξουσία συνεχίζουν να καίνε, να μας εμπνέουν και αυτους να τους φοβίζουν.
Ότι και να κάνουν, όσες φορές και να ξαναγράψουν την ιστορία, η συμβολική και ουσιαστική σημασία των κρατών, των τραπεζών και του κεφαλαίου δεν αλλάζει. Όσο υπάρχουν θα είναι απέναντι στο κίνημα και χρέος μας είναι να το θυμίζουμε αυτό.
Υ.Γ. Παρατηρείται το φαινόμενο χρυσά αυγά να «διασκεδάζουν» στο facebook αφιερόνοντας το ένα στο άλλο ποιήση από την Κ.Γώγου, τραγούδια όπως το «Ήρωες» και το «Πότε θα κάμει ξαστεριά;», με σαφές πολιτικό περιεχόμενο που δεν θέλει και πολύ ψάξιμο για να το ανακαλύψει κάποιος. Περιμένουμε με αγωνία να ανακαλύψουν και το σύνθημα «Ε.Α.Μ. Ε.Λ.Α.Σ. ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ».
ΥΓ2. Πριν προλάβουμε να δημοσιεύσουμε το κείμενο ήρθε η αφίσσα της Ν.ΠαΣοΚ (ενός κόμματος που είναι στυλοβάτης του συστήματος) με τα πρόσωπα του Λαμπράκη, του Πέτρουλα, του Τεμπονέρα και του Π.Φύσσα για την επέτειο του Πολυτεχνείου να μας επιβεβαιώσει.
